حکم

دَم از حکم دل میزنی

پس به زبان”قمار”برایت میگویم

قمار زندگی را به کسی باختم که “تک دل” را با “خشت” برید

جریمه اش ” یک عمر” ” حســــرت ” شد . . .

باخت ِ زیبایی بود

یاد گرفتم به “دل” ، “دل” نبندم

یاد گرفتم از روی “دل” حکم نکنم

“دل” را باید ” بُــر” زد جایش “سنگ” ریخت

که با “خشت” “تک بــُری” نکنند